آنفلوانزای فوق حاد پرندگان (HPAI) Highly pathogenic avian influenza یک ویروس بسیار مسری است که می تواند به طرق مختلف از گله ای به گله دیگر از جمله از طریق پرندگان وحشی، تماس با طیور آلوده، تجهیزات و لباس و کفش مراقبین منتقل شود.
آنفلوانزای پرندگان به بیماری در پرندگان اطلاق می شود که در اثر عفونت با ویروس های آنفلوانزا ایجاد می شود. ویروس آنفلوانزای پرندگان A در بیش از 100 گونه مختلف پرنده وحشی در سراسر جهان دیده شده است. این ویروس ها به طور طبیعی در بین پرندگان آبزی وحشی در سراسر جهان وجود دارند و می توانند طیور اهلی و سایر گونه های پرندگان و جانوران را آلوده کنند. از پرندگان آبزی وحشی می توان به اردک، غاز، قو، مرغ دریایی و درنا و پرندگان ساحلی مانند لک لک، سهره و سندپایپر یا پرندگان ماسه زار (Sandpipers) اشاره کرد. پرندگان آبزی وحشی، به ویژه اردک‌های آبزی، میزبان ویروس‌های آنفلوانزای پرندگان A محسوب می‌شوند.
پرندگان آبزی وحشی می توانند به ویروس آنفلوانزای پرندگان A در روده و مجاری تنفسی آلوده شوند، اما برخی از گونه ها مانند اردک ها ممکن است بیمار نشوند. با این حال، ویروس آنفلوانزای پرندگان A در بین پرندگان بسیار مسری است و برخی از این ویروس ها می توانند گونه های خاصی از پرندگان اهلی از جمله مرغ، اردک و بوقلمون را بیمار کرده و حتی از بین ببرند. پرندگان آلوده می توانند ویروس های آنفلوانزای پرندگان A را در بزاق، ترشحات بینی و مدفوع خود دفع کنند. پرندگان حساس در تماس با ویروس آلوده می شوند. آنها همچنین می توانند از طریق تماس با سطوح آلوده به ویروس پرندگان، بیمار شوند.
ویروس‌های آنفلوانزای پرندگان A به دو دسته تقسیم می‌شوند: ویروس‌های آنفلوانزای پرندگان با بیماری‌زایی کم (LPAI) A، و ویروس‌های آنفلوانزای فوق حاد پرندگان (HPAI) A.
آنفولانزای پرندگان با بیماری زایی کم (LPAI): ویروس های آنفلوانزای پرندگان با بیماری زایی کم باعث عدم وجود علائم بیماری یا بیماری خفیف در مرغ/طیور می شوند (مانند پرهای به هم ریخته و کاهش تولید تخم). بیشتر ویروس های آنفلوانزای پرندگان A بیماری زا هستند و علائم کمی از بیماری را در پرندگان وحشی آلوده ایجاد می کنند. در طیور، برخی از ویروس‌های کم بیماری‌زا می‌توانند به ویروس‌های آنفلوانزای پرندگان بسیار بیماری‌زا تبدیل شوند.
آنفولانزای فوق حاد پرندگان (HPAI): ویروس آنفلوانزای بسیار بیماری زا باعث بیماری شدید و مرگ و میر بالا در طیور آلوده می شود. این ویروس بسرعت بین پرندگان منتقل شده و بسیار واگیردار است. عفونت‌های ویروس آنفولانزا می‌توانند بر اندام‌های داخلی متعدد تأثیر گذاشته و باعث مرگ و میر 90 تا 100 درصد جوجه‌ها فقط در مدت 48 ساعت شود.
با این حال، اردک ها می توانند بدون هیچ نشانه ای از بیماری آلوده شوند. عفونت‌های ویروس می‌تواند توسط پرندگان وحشی و با مهاجرت گسترش جغرافیایی بیشتری ایجاد کند. برخی از گونه‌های پرندگان وحشی می‌توانند ناقل این بیماری باشند بدون اینکه بیمار به نظر برسند.
هر دو ویروس HPAI و LPAI می توانند به سرعت از طریق گله های طیور پخش شوند.
هنگامی که ویروس آنفولانزای پرندگان در طیور رخ می دهد، معمول ترین راه معدوم سازی گله های آلودهاست. علاوه بر این، قرنطینه کردن گله هایی که در نزدیکی یا مرتبط با گله(های) آلوده یا معرض خطر هستند بسیار اهمیت دارد.
اطلاعات مربوط به شیوع اخیر آنفولانزای پرندگان در ایالات متحده در مقاله زیر در دسترس است.
شیوع آنفلوانزای مرغی در ایالات متحده رکورد زد
تهیه و ترجمه: تیم تولید محتوای مای فندق
